به نام آنکه هستی نام از او یافت / فلک جنبش زمین آراو از او یافت
خدایی کافرینش در سجودش / گواهی مطلق آمد بر وجودش . . .
.
.
.
عقل، جاده ی پر پیچ و خمی است که “تا” خدا می رسد
و عشق، جاده ی مستقیمی که “به” خدا می رساند . . .
.
.
.
الهی من اسیر جهان بودم / عقوبت کن چو نافرمان بودم
خداوندا بسوزانم بسوزان / اگر فرمانبر شیطان بودم . . .
.
.
.
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه / خلقی به تو مشغول و تو غایب ز میانه
حاجی بره کعبه و من طالب دیدار / او خانه همی جوید و من صاحب خانه . . .
(خیالی هروی)
.
.
.
ستایش کنم ایزد پاک را / که گویا و بینا کند خاک را
به موری دهد مالش نره شیر / کند پشه بر پیل جنگی دلیر
جهان را بلندی و پستی تویی / ندانم چه ای آنچه هستی تویی . . .
.
.
.
کسی که در برابر خداوند زانو می زند
می تواند در برابر هر کسی ایستادگی کند . . .
.
.
.
خواهی اگر بجویی ، یک لحظه ای مجویش
خواهی اگر بدانی ، یک لحظه ای مدانش . . .
نظرات شما عزیزان: